MOE, BEU, WEINING ENERGIE?

Kijk eens naar de schatkist van je nee!

De zomer staat voor de deur. Dat biedt ruimte voor bijkomen, genieten en… jawel: ontwikkeling! Want voor ontwikkeling heb je net als in de sport, na grote inspanning 2 keer zoveel tijd nodig voor herstel. Regeneratie. Je accu volladen.

Wat velen van ons dan overkomt: Ben je er klaar voor? Heb je lekker vrij, de dagen afgeteld naar het relaxen bij het zwembad, het wandelen in de bergen. Kost het best moeite om er écht van te genieten. Je voelt je moe of geïrriteerd. Je treft jezelf tierend aan, als het fietsenrek voor op de auto niet leuk meewerkt? Als je partner niet (precies) goed aanvoelt wat je nodig had. Je hoort jezelf klagen, zuchten over het weer (te warm, te koud, te..), het rare eten, de reis.. of wat dan ook.

Allemaal varianten van jouw nee’s… Terwijl je juist voorgenomen had te genieten, toch? Precies, als je letterlijk de stekker eruit trekt, stil gaat staan. Ervaar je vaak eerst dat je accu op rood – opladen svp! –  in plaats van dat hij op groen staat. Waarom negeer je eigenlijk tot die tijd je nee’s, die alarmerende accu lampjes? Die je als je terug kijkt best wel herkent.

Dat kan vele redenen hebben, wij horen onder anderen de volgende: Je wilt op je werk niet onderdoen voor anderen. Of je weet ondertussen niet beter, dit tempo is hier normaal. Het is ook wel lekker, zeg je tegen jezelf, een beetje geleefd te worden door de waan van de dag. Lekker knallen, problemen oplossen, druk zijn. Wat er in een notendop gebeurt: Je gaat op standje ‘overleven’ in plaats van standje ‘voluit leven’. In standje ‘overleven’ ben je getriggerd door iets in onze context. Denk bij triggers bijvoorbeeld aan:

• De luchtig verkondigde boodschap ‘de targets blijven hetzelfde maar we moeten het echt met minder mensen gaan doen’.
• Een vergadering die wéér eens uit loopt.
• Bij een blik op je agenda er letterlijk geen gaatje meer in te zien is.
• Een hoeveelheid mails waar geen eind aan komt. 
• De ‘grap’ van een collega: ‘zo zo,  snipperdag?’ als je eens kiest om 16 uur naar huis te gaan. 

Sta er eens even écht bij stil….Hoe voelt dat? Wat roept dit bij je op? Wat vind je er echt van? Voel je irritatie, boosheid of een knagend schuldgevoel? Allemaal signalen, verbaal en non-verbaal die je overlevingsmechanismen voortdurend onbewust aanjagen. Als je daar week in week uit in zit, wordt het als het ware een vertrouwde jas. Maar wel eentje die veel te klein voor je is. Waarbij je sommige delen van jezelf beperkt, inhoudt, en andere delen juist naar voren schuift. Je ziet jezelf dan na een tijdje in patronen vervallen, die je eigenlijk niet (meer) wilt. Maar het gebeurt jou, mij, en je collega’s toch. 

En dan is het vakantie! Heerlijk. Op dat moment stap je niet in je beperkende ‘gewoonte’ jas. Kom je niet in de omgeving die dat oproept stapt. Je creëert ruimte. Lucht. Tsja, de delen van jou die je een tijd hebt onderdrukt of verwaarloosd, komen zich nu dus melden. In standje ‘overleving’ heb je regelmatig kleine en grote zaken die je niet wilde, toch laten gebeuren. Denk aan de zoveelste vergadering die uitliep. Dat je je inhield wanneer je eigenlijk wilde zeggen wat je werkelijk vond.
Allerlei momenten dat je je eigen ‘leiderschap’ inlevert om erbij te horen, te presteren volgens een norm die steeds meer tot ‘overleven’  in plaats van leven leidt. Als gevold neemt je frustratie toe. Je gaat toch ‘gewoon’ door en je nee’s gaan uiteindelijk, onbewust, ondergronds. Tot je stil gaat staan.
In standje overleving kennen we maar 2 routes voor onze nee’s en onze frustratie:

1. Route één: We richten onze frustraties en pijlen naar buiten. Je bent verontwaardigd over anderen, de organisatie, het management, iets is buiten jezelf. Die is vaak het snelst te herkennen want die route is energiek, je praat meestal luid en snel, liefst samen met anderen en het voelt actief. Alleen in feite verandert er niets.
2. Route twee is lastiger te herkennen: die kun je zien als een boemerang, oftewel de pijl naar binnen. Je richt dan je frustratie over waar we je jezelf hebt ingeleverd op jezelf! Je frustratie energie implodeert naar binnen. Je voelt je dan moe, stil of onzeker. Je energie lekt weg.

Frustratie op zichzelf is trouwens niets mis mee. Dit kun je zien als energie, die vrijkomt als iets niet gaat zoals je dat wilt. Die energie is als brandstof: zodat je invloed kunt nemen. Dingen in je omgeving kunt veranderen zodat je kunt beïnvloeden hoe jij het wilt hebben. De paradox is dus: als je ruimte maakt voor jezelf. Je een tijdje uit de context stapt die je triggert tot overleven, ga je vaak eerst voelen wat je niet (meer) wilt! Wat je beu bent, waar je leeg van loopt. Wat je in de weg zit. Alsof je met je voet op de tuinslang staat. Hier zit dus jouw eigen unieke schatkist!Je kunt het zo zien: je nee is eigenlijk een stuk van jou, dat je nog niet voluit leeft! Want: in elke weigering zit wijsheid. Je Nee is een poort naar je Ja.

Dus: haal je voet van je tuinslang!

Hoe kun je anders met je frustraties om gaan. Probeer het eens via de volgende stappen. Doe dit je voor jezelf door het op te schrijven of in gesprek met iemand die je vertrouwd.

Stap 1 

Wordt nieuwsgierig naar alles wat je niet meer wilt. Net zo lang tot er niets meer komt. Denk aan: Ik wil (me) niet meer….

• Gek laten maken door de waan van de dag. 
• Laten verleiden tot teveel werken voor anderen – werk dat ze zelf veel beter kunnen! 
• Alleen maar werken, werken..
• Voelen alsof ik geen stap verder kom steeds in dezelfde cirkels draai –  met mijn team of afdeling
• Laten frustreren door gedoe. 
• Grapjes die niet als grapjes voelen
• Veel te veel uren maken
• Etc, etc…

Stap 2

Kies 1 situatie uit jouw lijst van nee’s. Belangrijk is dat je weer contact maakt met de energie die onder deze ergernis en/of zelfverwijt zit. Leef je letterlijk weer in in de situatie. Doorloop dan de volgende vragen

• Wat is precies je nee? op welk moment voelde dat?
• Herinner jezelf: Wees eens nieuwsgierig. Als je jezelf niets verwijt. Mijn weigering is mijn wijsheid. Mijn nee is mijn schatkist.
• Waar ben je dan mogelijk boos over, en op wie? En wat had je wel willen doen in die situatie, naar diegene? Niet om dit meteen ‘recht te gaan zetten’, maar om contact te maken met jouw levensenergie. 

Stap 3

Maak letterlijk ruimte voor je frustratie, je boosheid in jezelf. Laat je gedachten over hoe, wat en wie los. Voel de energie van je frustratie in je lijf. Stel je voor dat je je lijf of de ruimte vult met jouw ‘frustratie’ (nee) energie.

Stap 4

Je hebt nu je voet van je tuinslang gehaald. Kijk nu opnieuw naar de situatie. Sta even stil bij:

• Wat zou jij willen?
• Welke behoefte kom je tegen?
• Wat kun jij doen om die (meer) vervult te krijgen?

Merk het verschil op met hoe je er nu bent, hoe je je nu voelt en hoe je kijkt naar de situatie. Hoe meer je vaardig wordt in jezelf de ruimte gunnen voor je frustraties, je boosheid, je jezelf dit ‘toe-eigent’ , hoe meer je energie beschikbaar krijgt om in te zetten voor wat je WEL wilt. 

We hopen dat je jou helpt om de wijsheid in je ‘nee’ te ontdekken en je weggelekte energie terug te vinden. Zodat je ten volle kunt leven en genieten.